Met overslaande stem
Televisie zoekt altijd naar mogelijkheden om emoties breed te etaleren. Zo wordt ook de vraag of er na een gifaanval al dan niet militair moet worden ingegrepen in Syrië veelal als een
gevoelskwestie behandeld, ook al lijkt dat het laatste waar je bij besluitvorming over oorlogen op zit te wachten
In de talkshows worden uiteraard de gruwelplaatjes becommentarieerd door mensen die vinden dat er iets moet gebeuren, ongeacht de gevolgen. Het is winst dat steeds vaker mensen afkomstig uit betrokken landen zelf aan het woord mogen komen, ook al spreken ze slecht Nederlands, zoals de Syrische journalist Kawa Rashid in RTL Late Night. Maar als ze met overstaande stem een beroep doen op morele schuldgevoelens (politicoloog Iba Abdo in Knevel & Van den Brink) en de tegenstander van interventie (oorlogsverslaggever Arnold Karskens) zich ook al verschrikkelijk opwindt, dan ben ik blij dat er nog een plek is waar de opties rustig op een rij worden gezet, zoals het een publieke omroep betaamt.
In de huidige Syriëcrisis blijkt Nieuwsuuronontbeerlijk. Zaterdag werd een geplande special over 45 jaar I have a dream terecht opzij geschoven voor een actuele uitzending. Gisteren groeide anchor Twan Huys in zijn rol van de Nederlandse pendant van Jeremy Paxman (Newsnight), schakelde soepel tussen de correspondenten in New York, Parijs en Londen en voerde een zinnig duidend gesprek met Han ten Broeke, VVD-woordvoerder buitenlandbeleid in de Tweede Kamer.