De oorlog in Syrië duurt al bijna tien jaar. Zij heeft duizenden doden, gewonden, vermisten en miljoenen vluchtelingen ten gevolg. De economie stortte in en de Syrische pond bereikte het laagste niveau in de geschiedenis. Het is een oorlog waar grote mogendheden deelnamen en verbrandden in entiteiten en milities, waarin ze staten en Khalifaten vestigden.
De lange oorlog, met al zijn nadelen, was het begin van de geboorte van een nieuw Midden-Oosten, zoals de voormalig Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Condoleezza Rice zei ter voorbereiding op de ondertekening van de eeuw.
Het nieuws van vandaag de dood van ISIS-leider Abu Bakr al-Baghdadi volgt op het nieuws van de Russische-Turkse overeenkomst over de aanwezigheid van PKK in het noorden en noordoosten van Syrië, het besluit van de VS om zich terug te trekken uit het gebied ten oosten van de Eufraat, de terugkeer van de oppositie en het regime voor de vredesonderhandelingen in Genève en de vorming van een commissie om een nieuwe grondwet te schrijven.
Dat zijn allemaal aanwijzingen voor het einde van de Syrische oorlog en het begin van de naoorlogse voorbereidingen die naar verwachting medio 2021 zullen worden aangekondigd bij de parlements- en presidentsverkiezingen, na het opstellen van een grondwet bij internationale overeenkomst en het verzekeren van de terugkeer van miljoenen Syrische vluchtelingen uit Europese landen en buurlanden van Syrië.
Deze gebeurtenissen vormen een belangrijke mogelijkheid, namelijk voor een internationale overeenkomst om de lange oorlog in Syrië te beëindigen.
Zal dit het begin zijn van het einde van deze mini-wereldoorlog? Of zijn er wereldwijde verborgen agenda’s die het einde van deze slepende oorlog koste wat het kost willen voorkomen, vragen de waarnemers zich af.